I thanë imamit të banorëve të Hixhazit Sufjan ibnu Ujejneh rahimehullah:
Si është puna me njerëzit e tekave që kanë dashuri të madhe për tekat e tyre?!
- dmth për bidatet e tyre
Ai tha: a e harrove Fjalën e Allahut:
{وأُشرِبوا في قلوبهم العِجل بكفرِهم}
{Dhe zemrat e tyre gëlltitën adhurimin e viçit si pasojë e mosbesimit të tyre}
Dhe njerëzit e tekave te selefët e devotshëm ishin “njerëzit e bidateve”.
U quajtën kështu, sepse në çështjen e bidateve ndjekin tekat e tyre dhe jo argumentet sheriatike dhe atë mbi të cilën ishte Profeti ﷺ dhe shokët e tij, prej besimit, fjalës dhe veprës.
Ka thënë imam esh-Shafi’ij rahimehullah nga frika e vdekjes me bidate: “Që ta takojë robi Allahun me çdo gjynah përveç shirkut, është më e mirë sesa ta takojë Atë me diçka prej tekave!”
- dmth me diçka prej bidateve
Shkroi: Abdul-Kãdir el-Xhunejd
Përktheu: Abdur-Rahman Mema